Niesamowita historia kryje się w Pustelni Błogosławionej Salomei, którą znajdziemy wędrując w drodze do Maczugi Herkulesa z centrum Ojcowa. Zaplanuj odwiedziny również w tym miejscu. Sprawdź jaką historie kryje ten barokowy zabytek.
Pustelnia Błogosławionej Salomei
Wspaniałe barokowa zabudowa, znana jako Pustelnia Błogosławionej Salomei w Grodzisku (nieopodal miejscowości Skała), jest zapewne najbardziej oryginalnym z zespołów architektoniczno-krajobrazowych drugiej połowy XVII wieku w naszym kraju. Niemniej jednak, historia tego miejsca sięga już wczesnego średniowiecza. Aktualnie to parafia Rzymsko-Katolicka pod wezwaniem w. NMP i św. Józefa Rzemieślnika. Tak to, to jest ta sama parafia do której należy Kaplica Na Wodzie.
Rys Historyczny i pochodzenie nazwy
Pierwsze zapiski o tym obszarze pochodzą z początku XIII wieku, z okresu sporów o opiekę nad małoletnim Bolesławem Wstydliwym i tron krakowski między Henrykiem Brodatym z Wrocławia a Konradem z Mazowsza.
Bolesław Wstydliwy przejął kontrolę nad dzielnicą krakowską (senioralną) w 1243 roku, a kilkanaście lat później przekazał Grodzisko wraz z okolicznymi wioskami i przyszłą Skałą swojej siostrze Salomei. Po śmierci męża, króla Halicza – Kolomana, Salomea wstąpiła do klasztoru Klarysek w 1245 roku i w 1262 roku przeniosła się tutaj z Zawichostu wraz z zakonem. W 1320 roku Władysław Łokietek przeniósł klaryski do Krakowa, osadzając je przy kościele św. Andrzeja. Grodzisko pozostawało własnością klasztoru Klarysek aż do XIX wieku.
Obecnie na tym obszarze znajduje się kompleks architektoniczno-rzeźbiarski w stylu manierystycznym z lat 1677-1691. Składa się on z kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP i bł. Salomei, domu prebendarza, domków modlitewnych i pustelni.
Charakterystyka otoczenia
W tyle kościoła na zachód znajduje się budynek z trzema grotami – kapliczkami modlitewnymi, kolejno: św. Maria Magdalena, Wniebowzięcie NMP, św. Jan Chrzciciel. Wzorowane na jaskiniach, ich wnętrza dawniej ozdabiały sztuczne formy naciekowe.
Przed kapliczkami stoi granitowy obelisk (bardzo charakterystyczny) na grzbiecie słonia, wzniesiony w 1686 r., trzy lata po zwycięstwie Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Rzeźba słonia wykonana z dużego bloku wapienia; z trąby kiedyś tryskała fontanna. Cenna rzeźba wzorowana na rzymskim pierwowzorze, obelisku na słoniu przed kościołem Santa Maria Sopra Minerva. Pod posągiem leży pustelnia bł. Salomei – budynek o rzucie zbliżonym do kwadratu. Wewnątrz zachowany ołtarzyk bł. Salomei, fragmenty dekoracji stiukowej, a w kącie celi Góra Kalwaria i Grób Chrystusa, oraz kamienne łóżko bł. Salomei.
W Grodzisku mieszkało kilku pustelników. W XVII w. przybył tu Aleksander Soboniewski, oboźny hetmana koronnego, tłumacząc fragmenty Biblii na język polski. Po śmierci w 1674 r. pochowany w pustelni przy ścianie ołtarza bł. Salomei. W 1811 r. J. U. Niemcewicz wspomniał byłego karmelitę z Austrii, ks. Maurera, leczącego chorych na Grodzisku. Pod koniec XIX w. mieszkało tu jeszcze dwóch pustelników: pobożny brat Franciszek Warkocz i staruszek Feliks Ekkert.