Położona u stóp zamku w Pieskowej Skale Maczuga Herkulesa to ostaniec wapienny, który dzięki swej wyjątkowej wytrzymałości oparł się siłom erozyjnym, przybierając kształt przypominający nam wszystkim maczugę. Wysoka na ponad 25 metrów skała stanowi bardzo charakterystyczną część krajobrazu OPN-u. Pierwsze odnotowane wejście wspinaczkowe datuje się na 1933 rok. Dziś wspinaczka jest bezwzględnie zabroniona. Ze skałą związana jest legenda i kilka podań ludowych.
Lokalizacja
Skąd nazwa?
Nazwa powstała z wyniku skojarzenia kształtu ostańca oraz jego wytrzymałości na procesy erozyjne.
Legenda o Maczudze Herkulesa
Najbardziej popularna to ta, związana z Mistrzem Twardowskim, który miał kazać diabłowi przewrócić ją
„do góry nogami”…
W momencie kiedy ks. Twardowski został schwytany przez Diabła w karczmie w Pychowicach, miał jeszcze ostatnią szansę na wyzwolenie z jego sideł. Według podpisanego wcześniej cyrografu, Diabeł musiał najpierw spełnić trzy warunki ks. Twardowskiego, a dopiero potem mógł zabrać jego duszę do piekła. Jednym z żądań postawionych czarnoksiężnikowi było przeniesienie opisywanej skały do Doliny Prądnika i osadzenie jej cieńszym końcem w dół.
Podania ludowe o Sokolej Skale
Sokola Skała to druga, ludowa nazwa Maczugi Herkulesa. Jest ona związana z podaniem ludowym, opowiadającym o trzymanym kiedyś w wieży zamkowej więźniu. Mężczyźnie temu Pan obiecał wolność, jeżeli przyniesie mu pisklę z gniazda sokolego, znajdującego się na szczycie trudno dostępnej skały. Więzień, pomimo długiego zastanawiania się nad problemem, nie potrafił wymyślić żadnego sposobu na zdobycie pisklaka. W końcu znużony usnął. Nadleciała wtedy gromada sokołów i uniosła go na szczyt skały, a kiedy zabrał jedno pisklę, ptaki przeniosły mężczyznę z powrotem do zamku. Więzień odzyskał wolność, a skała po dziś dzień nazywana jest Sokolą.